Τελικά, το Υπουργείο Παιδείας κατάφερε να μας γυρίσει πολλές δεκαετίες πίσω!
Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα και τα προβλήματα στην εκπαίδευση συνεχίζονται, παρά τις διαβεβαιώσεις του Υπουργείου καθ’ όλη την διάρκεια του καλοκαιριού ότι όλα θα είναι έτοιμα και στην ώρα τους! Άραγε για ποια ώρα μιλούσαν;
Τα κενά ακόμα πολλά.
Η ταλαιπωρία των μαθητών συνεχής.
Η αβεβαιότητα των συναδέλφων σε μόνιμη βάση.
Η προσπάθεια των εκπροσώπων του Υπουργείου να βάλουν σε τάξη τον χώρο της εκπαίδευσης, όπως μήνες τώρα διαλαλούν, δεν καρποφόρησε ακόμα… και μάλλον ο δρόμος φαίνεται μακρύς…!
Όλοι οι Εκπαιδευτικοί προσπαθούν για το καλύτερο αλλά το αποτέλεσμα βαραίνει αρνητικά την πορεία των μαθητών στα σχολεία και στοχοποιεί συναδέλφους οι οποίοι στην ανάγκη τους να ακολουθήσουν το νόμιμο δικαίωμα, αυτό της απόσπασης, όχι μόνο δεν το καταφέρνουν αλλά παρουσιάζονται και ως οι υπεύθυνοι της κατάστασης!
Οι Εκπαιδευτικοί δεν είναι υπεύθυνοι για τα κενά στα σχολεία. Κάνουν ότι είναι ανθρωπίνως δυνατό για να τα καλύψουν και προσφέρουν υπεύθυνα, με φιλότιμο και αγάπη τις υπηρεσίες τους στους μαθητές τους. Έχουν όμως νόμιμο δικαίωμα στην απόσπαση.
Η κατάσταση αυτή βολεύει την ηγεσία της κυβέρνησης και του υπουργείου και φαίνονται ως υπεύθυνοι οι εκπαιδευτικοί καθώς με αυτό τον τρόπο κρύβουν την δική τους έλλειψη οργάνωσης και υπευθυνότητας.
Και στην Ευρυτανία ζήσαμε αυτές τις μέρες τον απόλυτο παραλογισμό. Αποσπάστηκε συνάδελφος, συνενώθηκε τμήμα και μετά από μια ημέρα έγινε ανάκληση της απόσπασής της!!! Εκπληκτικά πράγματα δηλαδή!
Άμεσα το Υπουργείο πρέπει να προβεί σε διορισμούς αναπληρωτών για την κάλυψη των κενών και την αποδέσμευση των αποσπασμένων συναδέλφων.
Εμείς ως συνάδελφοι οφείλουμε να είμαστε ενωμένοι και να μην ρίχνουμε ευθύνες ο ένας στον άλλο απαιτώντας από τους υπεύθυνους να φανούν αντάξιοι των θέσεών τους.
Ο εμπαιγμός των συναδέλφων πρέπει να πάρει ένα τέλος!
Πρέπει να καταλάβουν πως δεν μπορούν να παίζουν με την ζωή των παιδιών και των εκπαιδευτικών!
Το παιχνίδι με τη μόρφωση των μαθητών πρέπει να σταματήσει!
Οι αποφάσεις των αρμοδίων Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας και Υπουργείου πρέπει να έχουν μια βάση λογικής ώστε να μην αναγκάζονται να τις αλλάζουν ή να τις παίρνουν πίσω αναστατώνοντας μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς.
Υποστηρίζουμε κάθε συνάδελφο που θίγεται από την έλλειψη προγραμματισμού του Υπουργείου.
Ζητάμε να καλυφθούν τα κενά άμεσα ώστε:
•να ανοίξουν τα Νηπιαγωγεία Γρανίτσας, Αγράφων, Παλαιοκατούνας και να ακολουθήσουν οι μαθητές το δικαίωμά τους στην εκπαίδευση
•να έχουν οι μαθητές τον δάσκαλό τους και να σταματήσει η «παρέλαση» των συναδέλφων από τμήμα σε τμήμα… που μόνο αναστάτωση και σύγχυση προκαλεί
•να μπορούν να αποδεσμευτούν οι συνάδελφοι στον τόπο απόσπασής τους
•λέμε όχι στις συμπτύξεις και στη δημιουργία τμημάτων των 27 και 28 μαθητών διότι δεν προάγουν την εκπαίδευση τους παρά μόνο εξασφαλίζουν εκπαιδευτικό προσωπικό στο Υπουργείο.
Η ευθύνη της ΔΟΕ, για να αποφευχθεί η πλήρης αποδόμηση της εκπαίδευσης είναι μεγάλη, αλλά και η ευθύνη του καθενός μας μεγαλύτερη.
Είναι επιτακτική ανάγκη, περισσότερο από ποτέ, να αφήσουμε την ατομικότητα και να μπούμε στη λογική της συλλογικής ανατροπής!
Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα και τα προβλήματα στην εκπαίδευση συνεχίζονται, παρά τις διαβεβαιώσεις του Υπουργείου καθ’ όλη την διάρκεια του καλοκαιριού ότι όλα θα είναι έτοιμα και στην ώρα τους! Άραγε για ποια ώρα μιλούσαν;
Τα κενά ακόμα πολλά.
Η ταλαιπωρία των μαθητών συνεχής.
Η αβεβαιότητα των συναδέλφων σε μόνιμη βάση.
Η προσπάθεια των εκπροσώπων του Υπουργείου να βάλουν σε τάξη τον χώρο της εκπαίδευσης, όπως μήνες τώρα διαλαλούν, δεν καρποφόρησε ακόμα… και μάλλον ο δρόμος φαίνεται μακρύς…!
Όλοι οι Εκπαιδευτικοί προσπαθούν για το καλύτερο αλλά το αποτέλεσμα βαραίνει αρνητικά την πορεία των μαθητών στα σχολεία και στοχοποιεί συναδέλφους οι οποίοι στην ανάγκη τους να ακολουθήσουν το νόμιμο δικαίωμα, αυτό της απόσπασης, όχι μόνο δεν το καταφέρνουν αλλά παρουσιάζονται και ως οι υπεύθυνοι της κατάστασης!
Οι Εκπαιδευτικοί δεν είναι υπεύθυνοι για τα κενά στα σχολεία. Κάνουν ότι είναι ανθρωπίνως δυνατό για να τα καλύψουν και προσφέρουν υπεύθυνα, με φιλότιμο και αγάπη τις υπηρεσίες τους στους μαθητές τους. Έχουν όμως νόμιμο δικαίωμα στην απόσπαση.
Η κατάσταση αυτή βολεύει την ηγεσία της κυβέρνησης και του υπουργείου και φαίνονται ως υπεύθυνοι οι εκπαιδευτικοί καθώς με αυτό τον τρόπο κρύβουν την δική τους έλλειψη οργάνωσης και υπευθυνότητας.
Και στην Ευρυτανία ζήσαμε αυτές τις μέρες τον απόλυτο παραλογισμό. Αποσπάστηκε συνάδελφος, συνενώθηκε τμήμα και μετά από μια ημέρα έγινε ανάκληση της απόσπασής της!!! Εκπληκτικά πράγματα δηλαδή!
Άμεσα το Υπουργείο πρέπει να προβεί σε διορισμούς αναπληρωτών για την κάλυψη των κενών και την αποδέσμευση των αποσπασμένων συναδέλφων.
Εμείς ως συνάδελφοι οφείλουμε να είμαστε ενωμένοι και να μην ρίχνουμε ευθύνες ο ένας στον άλλο απαιτώντας από τους υπεύθυνους να φανούν αντάξιοι των θέσεών τους.
Ο εμπαιγμός των συναδέλφων πρέπει να πάρει ένα τέλος!
Πρέπει να καταλάβουν πως δεν μπορούν να παίζουν με την ζωή των παιδιών και των εκπαιδευτικών!
Το παιχνίδι με τη μόρφωση των μαθητών πρέπει να σταματήσει!
Οι αποφάσεις των αρμοδίων Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας και Υπουργείου πρέπει να έχουν μια βάση λογικής ώστε να μην αναγκάζονται να τις αλλάζουν ή να τις παίρνουν πίσω αναστατώνοντας μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς.
Υποστηρίζουμε κάθε συνάδελφο που θίγεται από την έλλειψη προγραμματισμού του Υπουργείου.
Ζητάμε να καλυφθούν τα κενά άμεσα ώστε:
•να ανοίξουν τα Νηπιαγωγεία Γρανίτσας, Αγράφων, Παλαιοκατούνας και να ακολουθήσουν οι μαθητές το δικαίωμά τους στην εκπαίδευση
•να έχουν οι μαθητές τον δάσκαλό τους και να σταματήσει η «παρέλαση» των συναδέλφων από τμήμα σε τμήμα… που μόνο αναστάτωση και σύγχυση προκαλεί
•να μπορούν να αποδεσμευτούν οι συνάδελφοι στον τόπο απόσπασής τους
•λέμε όχι στις συμπτύξεις και στη δημιουργία τμημάτων των 27 και 28 μαθητών διότι δεν προάγουν την εκπαίδευση τους παρά μόνο εξασφαλίζουν εκπαιδευτικό προσωπικό στο Υπουργείο.
Η ευθύνη της ΔΟΕ, για να αποφευχθεί η πλήρης αποδόμηση της εκπαίδευσης είναι μεγάλη, αλλά και η ευθύνη του καθενός μας μεγαλύτερη.
Είναι επιτακτική ανάγκη, περισσότερο από ποτέ, να αφήσουμε την ατομικότητα και να μπούμε στη λογική της συλλογικής ανατροπής!
