Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

Μπροστά στα απογοητευμένα παιδιά μας - Γράφει ο Κων/νος Ηλ. Μήτσιου

Τα παιδιά μας βρίσκονται μπροστά σε τρομερά αδιέξοδα. Το μέλλον τους μετά τις σπουδές κλειστό και αβέβαιο. Η ανεργία, η εκμετάλλευση, η σύγκρουση των αξιών με την ύλη, τα κυκλώματα διαφθοράς, η βία, η αδιαφορία και η άγνοια στην ανατροφή τους, η κακοποίηση και η παραμέληση των παιδιών από γονείς διαζευγμένους,
η έλλειψη στοργής και κατανόησης, διαταράσσουν τον ψυχικό κόσμο του παιδιού με αποτέλεσμα να παρατηρούνται συμπτώματα φόβου, κατάθλιψης, απαισιοδοξίας, αλλά και τάσεις αυτοκτονίας, απραξίας, εκδίκησης, καταστροφής, επαναστατικότητας και απώλεια αυτοεκτίμησης.
Απογοητευμένα τα παιδιά μας καταφεύγουν σε ενέργειες και καταστάσεις επικίνδυνες, είτε για να ξεχάσουν είτε για να εκδικηθούν. Έτσι καταντούν επαναστάτες, ναρκομανείς, αναρχικοί, μηδενιστές και αντικοινωνικά πλάσματα. Και εμείς, αντί να μας προβληματίσουν τα γεγονότα, να αχθούμε σε αυτοκριτική και να βρούμε τα αίτια, τα εγκαταλείπουμε για να μη μας ενοχλούν, να μην ακούμε τη φωνή τους.
Και όμως, θα ήταν ωφέλιμο και ενδιαφέρον να ακούσουμε το παράπονο και την πικρία των νέων: «Κατέχετε δύο και τρεις θέσεις και δεν αφήνετε ούτε μία σε εμάς που βρισκόμαστε στην ανατολή μας. Φωνάζετε για ηθικές αξίες και εγκληματικά τις καταπατάτε πρώτοι. Μας αιχμαλωτίσατε στους κομματικούς μηχανισμούς για να αναμεταδίδουμε τη γερασμένη και φθαρμένη κομματική φωνή. Υιοθετήσατε τον αρριβισμό, το ρουσφέτι, το ψέμα, την υποκρισία και απεμπολήσατε την αξιοκρατία και τη δικαιοσύνη. Διδάσκετε σεβασμό και υπακοή στους νόμους, εκτέλεση του καθήκοντος και αναβάθμιση της εργασίας και αποδεικνύεστε κακοί δάσκαλοι. Μας υποσχεθήκατε αγάπη στην ανατροφή, αλλά δεν μπορέσατε να τη μετατρέψετε σε αγώνα και αγωνία, αφοσίωση και δάκρυα, θυσία και προσευχή…».
Θεωρούμε άδικο να ζητάμε από τους νέους μας να επωμισθούν μερίδιο ευθύνης σε μια κοινωνία που δεν τους ανήκει, σε έναν κόσμο που δεν ονειρεύτηκαν. Έχουν δυναμισμό οι νέοι μας και αρνούνται διαρρήδην να αναπαράγουν πρακτικές και κοινωνικά σχήματα που απεχθάνονται. Οι νέοι μας θέλουν να εκφραστούν και να φτιάξουν έναν κόσμο δικό τους.
Τα παιδιά μας εκπέμπουν δραματικό SOS προς κάθε κατεύθυνση, φωνάζουν βοήθεια. Είμαστε αποφασισμένοι να τα ακούσουμε, να τα κατανοήσουμε και τα σώσουμε;
kostasmitsios@yahoo.gr