Πριν τέσσερα χρόνια ο Γρηγόρης Ζαχαρόπουλος από τη Ν. Υόρκη, πήγε στο χωριό που γεννήθηκε, στην Αγία Βλαχέρνα του Δήμου Καρπενησίου, για να γιορτάσει τα 80 χρόνια του. Πού αλλού θα ένιωθε καλύτερα τις συγκινήσεις της πολυτάραχης ζωής του και πού αλλού θα ξετυλίγονταν καλύτερα οι γεμάτες παιδική αθωότητα στην αρχή και κινδύνους αργότερα στιγμές, όταν ήταν πια αμούστακο παιδί;
Μπορεί τα χρόνια να περνούν και να κυρτώνουν οι πλάτες, να ασπρίζουν τα μαλλιά και τα πόδια να μη βοηθούν, όπως τότε… Δεν πειράζει, όμως, καθόλου, όταν η καρδιά και η ψυχή πετούν, όπως τότε…
Και η καρδιά και η ψυχή του Γρηγόρη Ζαχαρόπουλου πετούσαν την περασμένη Κυριακή, όταν ξαφνικά, χωρίς να το περιμένει, στο πανηγύρι του αγαπημένου του συλλόγου, της «Παναγίας Προυσιώτισσας», στο προαύλιο του ιερού ναού του Τιμίου Σταυρού στο Γουάιτστόουν, σταμάτησαν όλοι να τραγουδούν και να χορεύουν, για να γιορτάσουν τα γενέθλιά του.
Τέσσερα χρόνια πριν, στο χωριό του, είχαν συγκεντρωθεί στην πλατεία συγγενείς και φίλοι για να γιορτάσουν μαζί του την επέτειο των γενεθλίων του. Στην παραδοσιακή τούρτα, είχαν κάνει τις κορυφές των βουνών Χελιδώνα της Ευρυτανίας, με μικρές αναπαραστάσεις των δένδρων της περιοχής. Ο Γρηγόρης Ζαχαρόπουλος τα είχε περπατήσει χαρούμενος εκείνα τα βουνά μικρός, αλλά εκεί έζησε και εφιαλτικές μέρες και νύχτες αντιμετωπίζοντας συνεχώς το θάνατο στα χρόνια μετά τον Πόλεμο.
Την περασμένη Κυριακή, η τούρτα του Συλλόγου του, στην οποία πρόεδρος είναι ή άξια Ελένη Καλογερά, ήταν δείγμα αναγνώρισης της προσφοράς του Γρηγόρη Ζαχαρόπουλου στην οργάνωση και στην Ομογένεια και συγχρόνως έκφραση ευχαριστιών και ευχών να είναι πάντα καλά.
Όλα σταμάτησαν ξαφνικά σε μια στιγμή στο πανηγύρι και η ορχήστρα του Νίκου Νικολαϊδη με τον Γιάννη Μάγκα στο κλαρίνο, άρχισαν να παίζουν και να τραγουδούν μαζί με όλο τον κόσμο, το «Happy Birthday to you». Και ύστερα, όλοι τον πλησίαζαν να τον συγχαρούν και να του σφίξουν το χέρι.
Δεν είναι και μικρό πράγμα. Ο Γρηγόρης Ζαχαρόπουλος είναι ένα δείγμα της αγνής Ελλάδας που αφήσαμε πίσω στις δύσκολες στιγμές και της αγνής Ελλάδας που στήσαμε εδώ στην ευλογημένη Αμερική. Ο Γρηγόρης Ζαχαρόπουλος είναι παράδειγμα πατριώτη, παράδειγμα οικογενειάρχη, παράδειγμα αφοσιωμένου στο καθήκον ομογενή. Τα 58 χρόνια του δίπλα στο Σύλλογό του, είναι χρόνια προσφοράς. Τον υπηρέτησε παλαιότερα ως απλό μέλος και αργότερα από τη θέση του προέδρου και τώρα του αντιπροέδρου.
Ανάμεσα σ’ αυτούς που εγκάρδια του ευχήθηκαν την Κυριακή, ήταν και ο νέος πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Ν. Υόρκης, Πέτρος Γαλάτουλας, ο οποίος έδωσε το παρών του στο πανηγύρι.
Συγκινημένος ο Γρηγόρης Ζαχαρόπουλος ευχαρίστησε όλους για την τόσο ευχάριστη έκπληξη που του επιφύλαξαν και για τις βγαλμένες από την καρδιά τους ευχές
Ανθρωποι σαν τον Γρηγόρη Ζαχαρόπουλο, τιμούν την Ομογένεια και την ελληνική πατρίδα. Οι δυσκολίες της ζωής που πέρασε τον έκαναν πιο δυνατό, πιο σοφό και πιο σωστό. Και αποτελεί καλό παράδειγμα. Τρεις φορές είχε κινδυνεύσει να εκτελεστεί κατά τα εφιαλτικά χρόνια του Εμφυλίου Πολέμου στην Ελλάδα. Με πόνο πήρε το δρόμο της ξενιτιάς το 1951 και ήλθε στην Αμερική, όπου και παντρεύτηκε την αγαπημένη του σύζυγο, Βιργινία, με την οποία έκαναν τρία παιδιά. Εργάστηκε σκληρά στα εστιατόρια, απέκτησε δικά του και πέτυχε. Πιο πολύ όμως πέτυχε στην καταξίωσή του ως σωστός άνθρωπος.
Στις αρχές Μαρτίου, τιμήθηκε από την Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων της Νέας Υόρκης, ως παλαιότερος αντιπρόσωπος σωματείου. Ο ίδιος μιλά πάντα με αγάπη για το σωματείο του.
Δείγμα της ποιότητας του χαρακτήρα του Γρηγόρη Ζαχαρόπουλου, είναι η προτροπή του προς τους νέους: «Να είναι ταπεινοί και αφοσιωμένοι στο να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για το καλό της Ομογένειας, της γενέτειράς μας και της Αμερικής. Οι εγωισμοί είναι βλαπτικοί από κάθε πλευρά».
